Nietskunner

De grote paradox van een Nietskunner met een website, is dat taal, woorden en concepten altijd tekortschieten.  In deze 21e eeuw kies ik er toch voor om me zo uit te drukken omdat ik nu ook jou heb bereikt.

De illusie is dat we van alles moeten kunnen om ons staande te houden in dit leven; We moeten sociaal kunnen zijn, kunnen werken en het leven kunnen begrijpen. Iedereen gaat hier vanzelf in mee omdat we dat vanaf onze geboorte leren. Zolang dit goed voor ons is en voor ons werkt, kunnen we er prima mee leven. Totdat we ontdekken dat alles wat we denken te kunnen ons belemmert. Misschien wordt het dan tijd om het ‘nietskunnen’ te ontdekken

Maar pas op, ‘nietskunnen’ is wat anders dan ‘iets niet kunnen’. Het vraagt erom jezelf te gaan waarnemen in dat wat er eerst is. De beweging of het doel? Komt het vanuit een verlangen van binnenuit of denk je dat je iets moet doen en moet kunnen?

Waar het mij om gaat is te ontdekken hoe geconditioneerd we zijn in denken dat we alles ‘kunnen’ oplossen. Hiermee leveren we veel vrijheid in en onze conditionering leidt dan vaak tot lijden. Het is levenskunst om hier los van te komen.

Na alles wat ik gedaan en geleerd heb, kom ik steeds meer uit bij het niets. In het ‘niet weten’ ontstaat er ruimte, in het ‘niet doen’ komt er beweging en in het ‘niets kunnen’ is alles mogelijk.

En ook dit zijn maar woorden vanuit de betekenis die ik eraan geef want het ‘nietskunnen’ is geen concept. Wat deze tekst voor jou betekent weet ik niet. Het enige dat telt is of je beweging voelt. Gauw hier vandaan of een stap naar mij toe? Wat prikkelt jou? Laat het mij weten!

Mijn naam is Gerard Petersen en ik ben benieuwd naar jou.

Bel mij op 06-26532891

Of stuur een e-mail

Zie ook Nietskunner Facebookpagina.

Nietskunner – Master Incompetent

Omdat ik niets kan, heb ik ‘Nietskunner’ ook niet zelf bedacht maar ben ik geïnspireerd geraakt door het prachtige boekje ‘Wunengzi – Nietskunner’ dat is vertaald en toegelicht door Jan De Meyer. Deze oorspronkelijke Chinese Taoïstische tekst uit het jaar 887 is vrij onopgemerkt gebleven en bevat een uniek perspectief op mens zijn in een samenleving.

Onverwacht merkte ik de maanden na het boek te hebben gelezen hoe de puzzelstukjes in mij op zijn plek vielen. Iets soortgelijks heb ik meegemaakt na een duisternis retraite waarin ik vijf dagen in het donker doorbracht. Ook die ervaring had onverwacht nog maandenlang effect op me. Misschien wel juist omdat de retraite geen doel had en ik vanuit ‘de niet zichtbare wereld’ gevoed werd. Het effect was een soort stilte die ik telkens weer in mezelf ervoer.

We zijn verslaafd geraakt aan concepten om met ons hoofd ons ‘zelf’ en de wereld te begrijpen en dan een doel te hebben om naar te leven. Een concept is bijvoorbeeld Christendom, persoonlijke ontwikkeling of spirituele groei. Vanuit deze concepten ontstaat dan structuur en een vorm zoals het Vaticaan met ‘missen’ waarin gepredikt en gebeden wordt. In de wereld van persoonlijke ontwikkeling ontstaan organisaties die zich bijvoorbeeld richten op het promoten en aanleren van principes van systemisch werk, coaching of mindfulness. En daaruit ontstaan dan vormen en technieken die dat in de praktijk brengen. Het bovenstaande stroomt van buiten ons naar binnen in ons. Dit geldt ook voor alle boeken en seminars die we tot ons nemen. Het is voeding van buiten die we via ons hoofd willen integreren in ons leven.

Stel je nu eens voor dat we alles al in ons hebben en dat naar buiten kunnen laten stromen? Vanuit ons onderbewuste weer naar buiten brengen in ons bewustzijn en van daaruit levendig de wereld inbrengen. En dat gaat spontaan zonder uitleg, zonder concept en zonder doel. Het kan er dan nog steeds hetzelfde uitzien, maar de bron is in jou en dat voelt wezenlijk anders. Misschien wel juist daardoor is de zeggingskracht en het effect veel intenser. Voor jou zelf en voor de wereld om jou heen.

Nietskunnen gaat ook over liefdevol relateren met jezelf, anderen en de wereld om jou heen. Daarin jezelf helemaal durven laten zien en nog meer openen is de essentie om puur naar buiten te stromen. Hiervoor is vertrouwen nodig.

Toch is het in ons leven eerst vaak nodig om ons open te stellen voor voeding van buiten om verder te komen met ons zelf. Dit kan met concepten, opleidingen, kennis, technieken, oefeningen en vaardigheden totdat we het ‘kunnen’. Zo kunnen we bijvoorbeeld yoga, of een dansvorm beheersen of psychotherapeut worden etc. Vaak halen we hierin diploma’s en certificaten om aan te tonen dat we het goed ‘kunnen’. Pas dan mogen we het geleerde ook gaan geven als docent of therapeut. Dit noem ik manifestatie door identificatie. En dan op een dag ontdekken we dat onze identificatie ons beperkt in pure manifestatie en dat we juist niet de volgende cursus of opleiding moeten gaan ‘doen’ om nog meer te leren ‘kunnen’ om ons zelf te zijn. Nee, we waren allang ons zelf……

Vanaf dan kunnen we onze stem gebruiken zonder tekst of bewegen zonder dansvorm of sluiten we onze ogen in de rij van de supermarkt en ontdekken dat we al aan het mediteren waren. enzovoort……….

Om aandacht te krijgen voor ‘nietskunnen’ helpt het dus als we onszelf zijn tegengekomen in dingen die we wel kunnen. Dat we kunnen gaan zien dat we erdoor gepolijst zijn en iets rauws in onze expressie zijn kwijtgeraakt. Rauw naar onszelf en rauw naar de wereld om ons heen. En dat de glans van het gepolijst zijn, ons verhinderd om verder naar binnen te kijken juist omdat we zoveel kunnen, en willen kunnen.

Ik draai het om en zie een overvloed aan vormen die ik gezien en ervaren heb. Ook heb ik ontdekt dat onder alle concepten de wens tot liefdevolle verbinding ligt. En daar kunnen we wat mee. Dus ja ik gebruik ook ‘manieren’ om een ervaring te creëren. Vaak is dat lichaamsgericht omdat we daarmee dieper kunnen werken dan met concepten, woorden en kennis. Dus vergeet dit alles en doe met me mee!

v.l.n.r. Jaap Formsma, Jan De Meyer, Gerard Petersen

In Notities schrijf ik over thema’s die van belang zijn voor een Nietskunner.

Zowel de open groepen als activiteiten binnen bedrijven of organisaties kunnen heel verschillend lijken. Toch hebben ze wel degelijk een aantal overeenkomsten:

• Centraal in alle evenementen staat liefdevol verbinden met jezelf en anderen en in die verbinding gaan waarnemen. In die liefde manifesteert zich alles: blijdschap, vrede, boosheid, verdriet, angst etc. Dus achter elke emotie is de liefde voor jezelf een levenskracht.
• In elk evenement openen we als eerste ‘het veld’ van de niet zichtbare wereld die ons allen omringt in het hier en nu. Met het bewust openen van het veld worden de activiteiten die we ondernemen veel intenser en zijn de effecten veel groter als individu en met de groep als geheel. Geloof dit vooral niet want het is iets om te ervaren.
• Door ervaringen te creëren voelen we ons zelf, zien we ons zelf en bewegen we ons zelf. En dit krijgen we ook gespiegeld in de ander voor ons. Dat is de waarde van een groep omdat het zoveel meer laat zien dan als we alleen zijn.
• De basis van het groepswerk is om een veilige bedding te creëren waarin iedereen iets van zichzelf kan tegenkomen. Vaak is dat net een beetje buiten de comfort zone, maar nooit teveel want dan werkt het niet.